به دلت گوش کن حتی اگه غلط بود

اگر خاطرات کودکی روی اسمان شب  پخش می شد  تو ستاره درخشان ان بودی  برای همه چیز ممنون برادر عزیز برادر مثل هر پسری که نزدیک توست نیست  برادر بهترین دوست است ممکن اس بزرگ تر یا کوچک تر باشد اما اهمیتی ندارد؛ او بهترین دوست توست  دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست مرا شاد میکند و لبخند را به دنیایم هدیه میکند حتی این روزها گاهی پرواز میکنم من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم … لبخند که می‌زنی یوسفی می‌شوم که بی‌هیچ برادری در چال گونه‌ات گم می‌شوم  ...

وقتی باید تکلیف بنویس و از معلم او درس خوشت نمیاد عاشق اون چرک پاکنام که بعد از پاک کردن  جمع می کنم   ...

من متولد بهمن ماهم ارامش زمستان.... مرا با این سکوت عهدیست که یک دنیا نمی فهمند

می خواستمش اما نبود  دلم را گرفت با خورد برد  قول داد برگردد اما... انقدر دم در قلبم منتظرش ماندم  نیامد قول داد همیشه هست اما نبود  گفت تا پیر شوم هست اما نبود  می دانی معنی دلتنگی را بعد از نبودش  فهمیدم  پنجشنبه ها بر سر خاکش می نشینم منتظر می مانم تا شاید بلند شود شاید برخیزد بگوید تمامش خواب بوده من هستم  هروز همین فکر اما بی فایده است همه می گویند رفته اما دل من هنوز از زخمی که جا گذاشته خوب نشده قرار بود ان زخم را برایم ببند با محبت با عشق ولی نیامد...  پنج شنبه ها برایم غزلی بخوان، فالی بگیر ... دستِ این روزهایِ&nb...

تو همان دلبر معروف دلم باش منم ان دلداده ی مجنون پریشان

بخند که ماه رقیب می خواهد   ...

هیچی من دیگه به تو ربطی نداره بجز حالم که از تو بهم می خوره  ...

  خوب باش اما هرگز وقتت را تلف در نشان دادنش نکن اگر کسی بخواهد ببیند خواهد دید اکر هم کسی نخواهد ببیند که هیچ زندگی را بر وقف مراد خودت بگذران   ...